ความรักของพระเจ้าเอาชนะทุกสิ่ง—แม้กระทั่งความตาย
มาร่วมกันชื่นชมยินดีในชัยชนะเหนือความตายของพระเยซูและชีวิตนิรันดร์ที่เรามีในพระองค์กันเถอะ
เฉลิมฉลองวันอาทิตย์แห่งการฟื้นคืนพระชนม์ด้วยการบันทึกและแบ่งปันรูปภาพข้อพระคัมภีร์อีสเตอร์รูปพิเศษนี้
ความรักของพระเจ้าเอาชนะทุกสิ่ง—แม้กระทั่งความตาย
มาร่วมกันชื่นชมยินดีในชัยชนะเหนือความตายของพระเยซูและชีวิตนิรันดร์ที่เรามีในพระองค์กันเถอะ
เฉลิมฉลองวันอาทิตย์แห่งการฟื้นคืนพระชนม์ด้วยการบันทึกและแบ่งปันรูปภาพข้อพระคัมภีร์อีสเตอร์รูปพิเศษนี้
…พระองค์ตรัสว่า “สำเร็จแล้ว” และก้มพระเศียรลงสิ้นพระชนม์
เหล่าสาวกมองดูพระเยซูร้องว่า “สำเร็จแล้ว” แต่สิ่งที่เสร็จสิ้นแล้วไม่ใช่ชีวิตของพระเยซูที่จบสิ้น—แต่คือทุกสิ่งที่แยกเราออกจากความรักของพระเจ้า
“พระเจ้าอยู่กับเรา” กลายเป็น “พระเจ้าอยู่ฝ่ายเรา” โดยสละพระชนม์ชีพของพระองค์เพื่อช่วยกู้เรา
พระเยซูทรงทนทุกข์เพื่อให้โลกที่ทุกข์ทรมานของเราสามารถรู้จักพระเจ้าเป็นการส่วนตัว … นั่นคือสิ่งที่ทำให้วันศุกร์ประเสริฐ “ประเสริฐ”
พระเยซู
ลูกรู้สึกเศร้าโศกที่ความทุกข์ทรมานที่พระองค์ทรงรับไว้บนไม้กางเขนนั้นจำเป็นต่อการกอบกู้มนุษยชาติ พระองค์ไม่ต้องการให้เราตกเป็นทาสของความกลัว ความวิตกกังวล หรือความบาป—ดังนั้น พระองค์จึงเสียสละตัวเองเพื่อความรักจะได้รับชัยชนะ
ความรักคือสิ่งที่แขวนบนไม้กางเขน และการยอมสละทุกสิ่งเพื่อช่วยกู้เรา “สำเร็จแล้ว” เป็นเสียงร้องแห่งชัยชนะเพราะพระองค์เอาชนะทุกสิ่งที่กักขังเราไว้
เนื่องจากการเสียสละของพระองค์ ลูกสามารถสัมผัสได้ถึงความใกล้ชิดกับพระองค์ตลอดไป ขอบคุณพระเจ้า! โปรดแสดงให้ลูกรู้วิธีแบ่งปันความรักของพระองค์วันนี้และทุกวัน
โปรดใช้ลูกประกาศเรื่องนี้ไปยังโลกใบนี้ที่พระองค์สิ้นพระชนม์เพื่อไถ่
อาเมน
ในวันอีสเตอร์ เราระลึกถึงพระวรกายที่แตกสลายของพระเยซูที่ทำให้การแตกสลายของเราสิ้นสุดลง
แต่ก่อนที่เราจะสรรเสริญการฟื้นคืนพระชนม์ สิ่งสำคัญคือต้องมองย้อนกลับไปที่เหตุการณ์ก่อนการเสียสละสูงสุดของพระเยซู
หนึ่งในเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดก่อนการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคือพระกระยาหารมื้อสุดท้าย
ช่วงเวลาของกระยาหารมื้อสุดท้ายนั้นพิเศษเพราะเกิดขึ้นในช่วงเทศกาลปัสกา
นั่นอาจดูเหมือนเป็นรายละเอียดเล็กน้อย แต่พระเยซูทรงใช้เพื่อเชื่อมโยงการสิ้นพระชนม์—และการฟื้นคืนพระชนม์ของพระองค์—กับการอพยพของชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์
เทศกาลปัสกาเป็นเหตุการณ์สำคัญที่ชาวยิวถือปฏิบัติมาหลายร้อยปีก่อนพระกระยาหารมื้อสุดท้าย
หลังจากการกดขี่หลายสิบปีในอียิปต์ พระเจ้าจะทรงช่วยประชากรของพระองค์ให้พ้นจากการเป็นทาสและนำพวกเขาไปยังดินแดนที่พระองค์ทรงสัญญาไว้กับพวกเขา
แต่ก่อนอื่น พระองค์ทรงต้องแต่งตั้งผู้นำขึ้นเพื่อช่วยระดมชาวอิสราเอล—โมเสส
เมื่อได้รับคำสั่งจากพระเจ้า โมเสสทูลขออิสรภาพของชาวอิสราเอลจากฟาโรห์ แต่คำตอบทุกครั้งคือไม่
พระเจ้าจึงทรงส่งภัยพิบัติหลายครั้งเพื่อทรมานชาวอียิปต์
แต่พระทัยของฟาโรห์ยังคงแข็งกระด้าง
ทางเลือกสุดท้าย พระเจ้าส่งโรคระบาดครั้งสุดท้าย: ทูตสวรรค์แห่งความตายมาฆ่าลูกชายหัวปีของทุกครอบครัวในอียิปต์
เพราะการกดขี่ที่ชั่วร้ายและความโหดร้ายของฟาโรห์—อีกทั้งความไม่เต็มใจที่จะกลับใจจากบาปของเขา—พระเจ้าจึงทรงคืนความยุติธรรม
แต่พระเจ้าทรงจัดเตรียมบางสิ่งที่ฟาโรห์ไม่ให้ นั่นคือทางออก
ก่อนเกิดโรคระบาดครั้งสุดท้าย ชาวอิสราเอลได้รับคำสั่งให้ทาสีประตูบ้านด้วยเลือดของลูกแกะที่บูชายัญ ด้วยวิธีนี้เมื่อทูตสวรรค์แห่งความตายมาถึงบ้านของพวกเขาจะ ผ่านไปและลูกชายหัวปีของพวกเขาจะรอด
อาจดูเหมือนเป็นสัญลักษณ์แปลก ๆ แต่ด้วยการตายของลูกแกะ พระเจ้านำความชั่วร้ายมาเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม
หลังจากโรคระบาดครั้งสุดท้าย—และการตายของบุตรชายหัวปีของเขา—ในที่สุดฟาโรห์ก็ให้อิสรภาพแก่ชาวอิสราเอล
เมื่อพวกเขาตั้งรกรากในดินแดนแห่งพันธสัญญา พวกเขาฉลองเทศกาลปัสกาทุกปีด้วยงานเลี้ยงซึ่งประกอบด้วยขนมปัง น้ำองุ่น และลูกแกะบูชายัญ
หนึ่งพันปีต่อมา พระเยซูและเหล่าสาวกมารวมตัวกันที่โต๊ะอาหารค่ำเพื่อเฉลิมฉลองในลักษณะเดียวกัน
ด้วยถ้อยคำเหล่านี้ พระเยซูทรงเชื่อมโยงเทศกาลปัสกากับแผนการของพระเจ้าเพื่อไถ่โลก
องค์ประกอบสุดท้ายของอาหารปัสกาคือลูกแกะ แต่เท่าที่เราสามารถบอกได้ ไม่มีลูกแกะบนโต๊ะที่กระยาหารมื้อสุดท้าย
นั่นไม่ใช่เรื่องบังเอิญ นั่นเป็นสัญลักษณ์
พระเจ้าทรงช่วยชาวอิสราเอลจากการเป็นทาสของฟาโรห์ผ่านทางลูกแกะ
โดยทางพระเยซู พระเจ้าทรงช่วยโลกจากการเป็นทาสแห่งความบาปและความตาย
ไม่ถึง 24 ชั่วโมงหลังพระกระยาหารมื้อสุดท้าย พระเยซูทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน
การเสียสละของพระองค์คือการรับบาปทั้งหมดของมนุษย์ พระองค์ทรงยอมให้พระบิดาทอดทิ้งพระองค์เองเพื่อที่เราจะไม่ต้องแยกขาดจากพระเจ้า
พระเยซูไม่เพียงแค่ต้องการให้เราเข้าใจสิ่งที่พระองค์ทรงทำเพื่อเรา พระองค์ต้องการให้เรามีส่วนร่วมโดยการมีความสัมพันธ์กับพระองค์
ในการทำเช่นนั้น เราจะได้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา
เมื่อเราเข้าใกล้วันศุกร์ประเสริฐ ขอให้ระลึกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของแผนงานของพระเจ้า—ที่ดำเนินมาหลายพันปี—เพื่อไถ่เราทุกคน