1
ZOTI është bariu im, asgjë s’më mungon.
2
Në kullota të gjelbra më shtrin, drejt ujërave të qeta më prin
3
shpirtin ma përtërin. Më udhëheq shtigjeve të drejta, në saje të emrit të tij.
4
Edhe në ecsha nëpër luginën e territ, s’tutem nga e keqja, se ti je me mua. Shkopi yt e kërraba jote, ato më ngushëllojnë.
5
Para ma shtron tryezën, kundruall armiqve të mi; kokën ma lyen me vaj, kupa ime gufon.
6
Po, mirësia e çiltërsia do të më ndjekin të gjitha ditët e jetës sime. E unë do të banoj përgjithmonë në shtëpinë e ZOTIT.