Kadalasan, ang mundo ay tila magulo. Nagigising tayo sa tunog ng mga kagyat na alarma at nagmamadali mula sa isang aktibidad patungo sa susunod.
Ang paghinto saglit sa ating mga abalang iskedyul ay tila hindi maiisip—nababahala tayo na mahuhuli tayo. Ang mundo ay sumisigaw sa atin na higpitan ang sinturon, upang gumiling, upang magtrabaho pa lalo.
Ngunit hinihikayat tayo ng Banal na Kasulatan na huminto at sa halip ay lumingon sa Diyos.
Sa mundong kumikilos sa hindi mapanatiling bilis, paano tayo makakahanap ng oras para magpahinga?
Hanapin mo ang iyong layunin.
Nilikha tayo ng Diyos para sa may layuning gawain. Ngunit may pagkakaiba sa pagitan ng paggawa ng makabuluhang gawain at pagkikilala natin sa sarili ayon sa gawaing iyon. Sa oras na lumampas tayo sa linyang iyon, tayo ay nabitag na sa isang hindi magandang daan.
Ang paglalaan ng oras upang magpahinga ay matinding kabaligtaran ng kung ano ang hinihiling sa atin ng mundo.
Ngunit, ito ay isang bagay na palagiang itinuturo sa atin ng Diyos na gawin sa kabuuan ng Biblia.
Sa simula pa lang, nagpahinga ang Diyos bilang halimbawa sa atin, at inutusan Niya tayong gawing bahagi ng ating lingguhang ritmo ang pahinga.
Marahil ay napagtanto mong kailangan mong magpahinga dahil napapansin mong may bagay sa iyong buhay na nagiging mas mahalaga kaysa sa Diyos. Marahil ito ay upang unahin ang iyong kalusugang pangkaisipan. Baka pagod ka lang.
Anuman ito, humanap ng malinaw na pananaw kung bakit mahalaga ang pagpahinga sa iyo.
Ilista mo ito sa iyong kalendaryo.
Ang oras ay isa sa ating pinakamahalagang kayamanan.
Kung hindi tayo mag-iiskedyul ng pahinga nang maaga, malamang ay may ibang bagay na gagamit sa kayamanang iyon.
Ang isa sa mga pinakasimpleng paraan upang makahanap ng pahinga ay sa pamamagitan ng pagpaplano kung kailan mo ito gagawin. Subukang iiskedyul ito sa iyong kalendaryo, at pag-isipang ipaalam ang mga oras sa iyong pamilya at mga kaibigan.
Ito man ay 20 minuto o 24 na oras, ang pahinga ay nagbibigay sa iyo ng puwang para pahalagahan at maranasan ang mga bagay na nilikha ng Diyos para gawin mo.
Bigyan ang iyong sarili ng isang bagay na maaari mong asahan.
Kapag umatras ka at nagdahan-dahan para mapalapit sa Diyos, malamang na hindi ito komportable o hindi ka mapapakali.
Malamang nangangahulugang ito na ginagawa mo ito nang tama.
Kapag tayo ay nagpapahinga, ang tuksong mahulog sa pagiging abala ay nagiging mas matindi. Ngunit ang tunay na pahinga ay hindi palaging mukhang walang ginagawa.
Kapag nag-iskedyul ka ng oras para magpahinga, magplanong gumawa ng isang bagay na nagdudulot sa iyo ng kagalakan o kapayapaan.
Maaaring kabilang dito ang paggugol ng oras sa pagpapahalaga sa nilikha ng Diyos o paglinang ng isang libangan na sinadya ng Diyos para kagiliwan mo.
Huwag gawin itong mag-isa.
Nilikha tayo ng Diyos para sa komunidad. Tayo ay ginawa para sa mga relasyon. At, ang mga ugnayang iyon ay maaaring isa sa mga pinakakonkretong paraan na nararanasan natin ang presensya ng Diyos.
Ang paghahanap ng ritmo ng pahinga ay hindi isang bagay na kailangan mong gawin nang mag-isa. Mag-isip ng mga paraan kung paano ka makakapagpahinga kasama ng iyong pamilya o mga kaibigan.
Ang sama-samang pamamahinga ay tutulong sa iyo na manatiling may pananagutan kapag hinihila ka ng mundo sa trabaho at aktibidad.
Maging hindi naghuhumpay.
Ang pagpapahinga ay isang espirituwal na disiplina. At, tulad ng anumang disiplina, ang pagpapahinga ay nangangailangan ng determinasyon at pagpipigil sa sarili.
Kapag pinili nating huwag umasa sa sarili nating pagsisikap at hayaang si Jesus ang mamahala, isinusuko natin ang ating kahihiyan, pagsisikap, at mga inaasahan. Bilang kapalit, mararanasan natin ang perpektong kapayapaan ng Diyos.
Ang pagpapahinga ay tumutulong sa atin na tamasahin ang presensiya ng Diyos at muling iayon ang ating mga priyoridad.
Pinahihintulutan tayo ng pagpapahinga na magtiwala na kumikilos ang Diyos kahit na tayo ay hindi.
Ang pagpapahinga ay kung paano natin pinagtitiwalaan ang ating Tagapagligtas para sabihing “sapat na.”
Gusto mo bang tumigil sa presensiya ng Diyos ngayon?